Vrouwelijk Principe

Het is belangrijk dat wij het begrip 'vrouwelijk principe'  en de invulling van deze term onuitputtelijk met elkaar bespreken. De woorden zijn beladen. Velen hebben er onmiddellijk een reactie op. Maar wat bedoelen wij precies?

Voor mij betekent het vrouwelijk principe het bewustzijn van onze onlosmakelijke verbinding, onze wederzijdse afhankelijkheid. 

Dit is de eerste pilaar van het vrouwelijk principe: de eenheid van het bestaan is in alle dimensies in alle vormen.  Het vrouwelijk principe is een veld van bewustzijn, een energieveld waarin alles en iedereen met elkaar verbonden is en waarin wij toegankelijk worden voor onze eigen heelheid, onze diepste bron van zijn, zodoende wordt in de ontmoeting de creatieve kracht in ieder van ons, manifest. Deze kracht is niet meer individueel bepaald, maar is het resultaat van de dynamiek in de relatie, in de ont-moeting.

De tweede pilaar in het bewustzijn van het vrouwelijk principe is de aanvaarding dat de dood niet bestaat. Wij zijn in een evolutionair proces van worden. Daarin kan ik de vrijheid ervaren om mijn  positie in dit proces daadwerkelijk in te nemen. Wat betekent dit? In het besef dat wij mensen de belichaming zijn van bewust Zijn, begrijpen wij dat het fysieke leven een fase is in de ontwikkeling van het bewustzijn. Het bewustzijn dat van zich zelf bewust wordt in de bloei van haar leven en van waaruit nieuwe vruchten geoogst worden en zaden zich verspreiden door het universum. Vanuit de ontvankelijkheid en de omarming van die werkelijkheid, kunnen wij voorbij de angst komen. En durven wij ons nog meer te openen en in verbinding te treden.

Dat wil niet zeggen dat wij dan ook voorbij zijn aan onze gevoelens, onze denkpatronen en frustraties en verlangens. Integendeel. Ik ervaar mijn raakbaarheid dieper en word soms wanhopig van frustratie. Maar in het voor mij levende perspectief van het vrouwelijk principe vind ik kracht om alle tegenstellingen in mijzelf te dragen.

De derde pilaar van het vrouwelijk principe is: handelen naar je inzichten. Dus niet meer: het ene zeggen en het andere doen, omwille van de lieve vrede of de veiligheid. Vaak houden wij ons terug om een confrontatie te voorkomen. Een uiting van een lage kwetsbaarheid tolerantie. Liever mijn mond dicht houden, dan mijn waarheid te spreken, want dat is gevaarlijk. Dit veroorzaakt op de lange duur fysieke en psychische klachten. Zoals depressie en altijd moe zijn. Nogal logisch, want je leeft niet wie je bent! De aanname, gebaseerd op een eeuwenlange en dus heel diep in het bewustzijn verankerde conditionering, is dat wij voor onze overleving afhankelijk zijn. Die tijd is voorbij.

Wij realiseren met elkaar het vrouwelijk principe op aarde en in het universum, zoals wij zijn. Dus in de praktijk van ons leven van alle dag. Door het te leven, trekken wij het aan. Wij zijn de magneet die de krachten oproepen en met elkaar verbinden.

De realisatie van het vrouwelijk principe in de cirkel.

Hoe word je die magneet? Door te leven in afstemming. Het ontwikkelen van de innerlijke zintuigen, en deze te richten op de stille krachten in de natuur en in onszelf, komen wij in een nieuwe wijze van leven, dat gebaseerd is op vertrouwen en verbinding. In de cirkel oefenen wij dat met elkaar. Het luisteren en spreken vanuit het hart. In het hart, het centrum van de cirkel, metafoor van ons innerlijk centrum, vinden we de vragen en de antwoorden die er toe doen. Die van wezenlijk belang zijn voor onze ontwikkeling en dus voor de wereld.

Wij zijn het helende veld waarin de oude pijn zich kan oplossen en waarin een nieuwe energie, de creatieve kracht in ons en met ons, tot leven komt. Samen vormen wij een nieuw lichaam. De cirkel wordt een diep geïnspireerd organisme.

In deze bewuste creatie van eenheid, krijgt de cirkel toegang tot een groter bewustzijn. Er komt een kracht en een intelligentie vrij die normaliter voor een individu niet toegankelijk is. De in iedere deelneemster aanwezige talenten, kennis en ervaring worden beschikbaar, omdat er geen hechting meer is. Een nieuwe creatie kan aan het licht komen.

De cirkel kan nu een bron voor zichzelf worden. Een container van bewustzijn die zichzelf voedt door de gezamenlijke focus op de eenheid en het veld van bewustzijn, en die tegelijkertijd vanuit dat centrum de individuele leden en de groep als geheel voedt. In een dergelijke concentratie en aandacht verandert de ervaring van tijd. Dit proces speelt zich af in “real time”. Alsof de tijd stilstaat, terwijl de klok doortikt. De tijd verdikt zich.

Wanneer wij moe zijn bij aanvang van de cirkelsessie, blijkt na afloop dat wij vanaf het moment van afstemming door de ontspanning in het onvoorwaardelijk samenzijn geen moment meer last hebben gehad van onze vermoeidheid. In tegendeel, wij voelen ons opgeladen en geïnspireerd.

Illustratie: schilderij getiteld 'Porte Bleue' van de Franse kunstenares Karine Lemonnier wiens werk ik heb leren kennen in Salle Gothique te Vézelay.