De focus van de facilitator, degene die
het cirkelproces stimuleert en bewaakt, is het centrum van de cirkel. Het
centrum van het veld van bewustzijn. Dit energie veld is multi-dimensioneel:
het is om te beginnen een luisterveld*, waarin een gezamenlijk
onderzoek plaatsvindt. Samen luisteren wij naar dat wat gezegd en geopenbaard
wil worden. Dan is het een veld van heling*, waar in
de kracht van het hart in ieder van ons, oude pijn en blokkades kunnen
oplossen. En vooral een veld waarin de scheppende kracht in ieder van ons tot
leven komt, een creatief
veld*. We luisteren en spreken met de stem, van het hart. Wat verborgen
was kan aan het licht komen.
Dialoog. Wij brengen de verborgen betekenis van de
dialoog weer tot leven. In de dialoog hoeft kennis en ervaring niet
geprofileerd te worden. Er wordt geen energie gegeven aan meningen en reacties.
Ons beeldscherm houden wij schoon en wij verzinken in een dieper luisteren.
Vanuit ons authentieke zijn, de wijze vrouw die onze innerlijke natuur is, in
ieder van ons!, maken wij contact met elkaar. Wij verdragen onszelf en wij
dragen elkaar. Oplettend en attent, met de aandacht gericht op wat deze
gezamenlijke inspanning ons kan opleveren.
Vraag en antwoord. In de wijze vrouwencirkel geven wij niet
direct antwoord op vragen. Wij behoeden onszelf ervoor om dat, wat wij al weten
te etaleren. Het is veel interessanter om te ontdekken met elkaar wat zich wil
openbaren en de vraag is daarvoor een effectief voertuig. In de cirkel nemen
wij bewust plaats en de positie die wij innemen is die van 'jij bent ik en ik
ben jij'. Wij herkennen en erkennen elkaar in het wezen, in het hart. En wij
vieren de schoonheid van de verschillen in de uitingsvorm.
Daarom leggen wij de vraag in het midden Dus, met betrekking tot de respons op
vragen is het in eerste instantie belangrijk dat ieder in de cirkel zich zo
veel mogelijk met de vraag kan verbinden. Zodat er maximaal draagvlak bestaat
voor het onderzoek. Daarom leggen wij de vraag in het midden en stemmen wij ons
allemaal af op het ontvangen van een mogelijk antwoord - in welke vorm dan ook.
Dit is een bewust gebruik van de innerlijke zintuigen. En hiermee ontwikkelen
wij ook onze Intuïtie in de praktijk. Als wij op deze wijze onze vragen
benaderen zullen wij het antwoord ervaren als een moment in een proces. Omdat
ieder van ons een ander aspect van de vraag in haar respons zal weergeven.
De juiste inspiratie voor dat moment. Uiteraard stemt degene die de vraag
geïnitieerd heeft zich ook af op het ontvangen van inspiratie van een antwoord.
Wij stellen ons allemaal ontvankelijk op en in dit veld van gerichte aandacht,
gedragen door ieders intentie komt de juiste inspiratie voor ieder in het
licht. Het antwoord krijgt een plaats in een heel scala van antwoorden - en
daarmee krijgt elk individu meer inspiratie dan zij had verwacht! In die zin
spreken wij niet over 'het enige juiste antwoord', maar over de juiste
inspiratie voor dat moment. Tevens wordt de respons gevoed door de kracht van
de uitgesproken vraag. De kwaliteit van de vraag is hierin ook bepalend.
Dus wij besteden veel aandacht aan het
formuleren van de vraag. Van
waaruit stel je de vragen? Om je beter te voelen, om legitimatie voor je
huidige situatie (onmacht) te vinden? Of stel je vragen die je op weg helpen
naar het vinden van de waarheid, de werkelijkheid van je bestaan onder ogen te
komen. De mechanismen te onderzoeken die je groei (naar authenticiteit,
innerlijke daadkracht en leiderschap) belemmeren en /of stimuleren. Vragen
stellen die je op weg brengen naar ontwikkelen van nieuwe vaardigheden en
capaciteiten. De vraag is de poort naar een groter en helder bewustzijn. Zo
worden wij vroedvrouw van elkaars bewustzijn.
Gezamenlijk onderzoek
Omdat de vraag door allen wordt
aangenomen, verplaatst de aandacht van de persoon van de vragen stelster naar
het gezamenlijk onderzoek. Hierdoor ontstaat er ruimte en ontspanning. In
eerste instantie bij degene die de vraagt heeft gesteld. Zij wordt erkend en
herkend in de vraag en haar onderzoek. De inspiratie die ieder ontvangt wanneer
wij de vraag in het midden leggen en ons in stilte ons met elkaar op afstemmen,
kan op allerlei manieren tot ons komen. In woord en in beeld, in een gevoel,
een lichamelijke ervaring of een direct weten.
Vervolgens wisselen wij dit met elkaar
uit, en meestal gaat het onderzoek dan spontaan verder. Het maakt dan niet meer
uit wie wat zegt. Wij worden één stem. Een diepe resonantie en ontspanning is
het gevolg van deze gezamenlijke inspanning. Wij 'overstijgen' onszelf in de
verbinding terwijl ieder volledig bij zichzelf kan blijven.
Lees ook het artikel uit De Cirkel is de Facilitor
* met dank aan Marja Langendijk voor haar heldere analyse